Είναι μια χρόνια φλεγμονώδης, μη μεταδοτική αλλά κληρονομούμενη πάθηση που χαρακτηρίζεται από ερυθηματώδεις πλάκες με λευκό λέπι. Η νόσος είναι αρκετά διαδεδομένη και αφορά το 3-5% του πληθυσμού τουλάχιστον στην Ευρώπη και Αμερική.
Η συχνότερη μορφή είναι η κατά πλάκες ψωρίαση, η οποία εκδηλώνεται συνήθως σε συγκεκριμένες θέσεις «τριβής» όπως οι αγκώνες και τα γόνατα.
Άλλες μορφές περιλαμβάνουν την ψωρίαση στο τριχωτό κεφαλής, την ανάστροφη ψωρίαση (μασχάλες, μηρογεννητικές πτυχές), την ψωριασική ονυχία, τη σταγονοειδή ψωρίαση, τη φλυκταινώδη και την ερυθροδερμική ψωρίαση.
Η νόσος είναι εξαιρετικά απίθανο να απειλήσει τη ζωή του ασθενούς. Είναι όμως ενοχλητική και μπορεί να συνοδεύεται από έντονο κνησμό, ιδιαίτερα όταν εντοπίζεται στο τριχωτό της κεφαλής.
Μπορεί να συνυπάρχει με αρθρίτιδα ή να συνδυάζεται με υπερλιπιδαιμία, υπέρταση, μεταβολικό σύνδρομο, παχυσαρκία, αθηρωματικές πλάκες στα αγγεία και καρδιολογικά προβλήματα, καθώς και κατάθλιψη.
Ευνοϊκοί παράγοντες για την εκδήλωση και επιδείνωση της νόσου είναι:
- χρόνιο stress
- κρύο
- τραύμα
- αλκοόλ
- φάρμακα (π.χ. αντιυπερτασικά)
- λοιμώξεις (π.χ. στρεπτοκοκκικές αμυγδαλίτιδες)
Η θεραπεία της νόσου δεν απαιτεί νοσηλεία.
Όταν η νόσος είναι περιορισμένη μπορεί να αντιμετωπισθεί με τοπική αγωγή και ενυδατικά. Αν η έκταση είναι μεγαλύτερη μπορεί να κατασταλεί με φωτοθεραπεία (PUVA, nbUVB), από του στόματος ανοσοκατασταλτικά (όπως μεθοτρεξάτη, κυκλοσπορίνη), απρεμιλάστη ή με ενέσιμους βιολογικούς παράγοντες.
